Po roku 1600 Europa weszła w pełni w epokę nowożytną. Był to wspaniały wiek Ludwika XIV, dynamicznej ekspansji handlowej Zjednoczonych Prowincji, rozkwitu i osłabienia Polski i Litwy, wzrostu znaczenia Prus i Rosji, rozwoju baroku i rewolucji naukowej.
Było to jednak również stulecie pełne niszczycielskich konfliktów, takich jak wojna trzydziestoletnia (1618-1648) i rewolucja angielska (1642-1689).
Rządy zaczęli sprawować pierwsi ministrowie (Oxenstierna, Richelieu, Mazarin, Olivares), którym królowie ostatecznie oddali władzę.