Gorący miesiąc Daisjos dobiegał końca. W pałacu dawnych władców Babilonu umierał młody król macedoński, Aleksander. W ciągu niecałych trzynastu lat panowania stworzył bajeczne imperium, ciągnące się od Indusu po Bałkany i [...] połączył pod jednym berłem Azję z Europą. Niezwyciężony – przegrywał teraz swą ostatnią bitwę – miał podzielić wspólny los wszystkich śmiertelnych. [...] Młody król w czasie swego krótkiego panowania otworzył nową kartę dziejów. To, czego dokonał, przygotowywało się wprawdzie już od dawna. Wschód i Hellada ciążyły ku sobie, greckie miasta-państwa traciły zwolna swe znaczenie polityczne. [...] Twórca imperium [...] stworzył nową formę monarchii, która wywodziła się z dziedzicznej monarchii macedońskiej, greckiej tyranii i starych instytucji królów perskich i faraonów egipskich. [...] Raz na zawsze zostały rozbite ciasne ramy polis – greckiego miasta-państwa. [...] W tej nowej epoce, którą otworzyła wyprawa Aleksandra, ojczyzną wolnych ludzi jest cały świat zamieszkany [...]. Hellenem staje się każdy wychowany w helleńskim duchu i helleńskiej kulturze, choćby nawet w swych żyłach miał niewiele krwi greckiej.