Dawne Kongo było afrykańskim państwem, którego władcy i znaczna część elit politycznych od końca XV wieku uważała się za chrześcijan. Mimo częstych konfliktów z duchowieństwem kongijscy władcy nie porzucili tej religii. Praca przedstawia politykę Garcii II (1641-1660) wobec duchowieństwa katolickiego. Władcy temu udało się przełamać monopol portugalski na kontakty ze światem europejskim, do czego w dużym stopniu przyczynili się kapucyni wysłani tam przez Kongregację Propagandy Wiary. Obecność ich znacznie zwiększyła liczbę duchownym w Kongu.