Jarosław Iwaszkiewicz uczynił przemijanie, starość i śmierć jednym z najważniejszych tematów swojej twórczości. Mimo to ów obszar zainteresowań pisarza pozostaje wciąż niedostatecznie zbadany. Ową lukę próbuje wypełnić książka Józefa Majewskiego. Zawiera ona wielowątkowe, bogate w odniesienia kulturowe i mitologiczne komentarze do kilku - jak dowodzi autor - „eschatologicznych” opowiadań Iwaszkiewicza („Panny z Wilka”, „Sny”, „Ogrody”, „Sérénité”) oraz słynnej „Uranii” - ostatniego wiersza poety, stanowiącego kulminację i podsumowanie jego ponad sześćdziesięcioletnich rozmyślań nad przemijaniem i śmiercią.