Utrzymana w eseistycznym tonie rozprawa rekonstruuje trzy powieści Franza Kafki (Ameryka 1912, Proces 1914 oraz Zamek 1922) w kontekście społecznie istotnych dyskursów ówczesnej epoki. Jest to między innymi zrealizowana po raz pierwszy rekonstrukcja współzależności zachodzących między aspektami biograficznymi a literackimi, z których wyrastają powieści Franza Kafki. Zrozumieć je można jako literackie kodowanie nad wyraz namiętnie prowadzonego dyskursu asymilacji, jaki towarzyszył życiu Kafki, wypełniając je w sposób tak intensywny, jak u żadnego innego pisarza.