Fokker D.VII to niemiecki samolot myśliwski zbudowany w układzie dwupłata o konstrukcji mieszanej, przeważnie drewnianej z podwoziem klasycznym stałym. Powstał on pod koniec 1917 roku niedaleko Berlina w zakładach Anthonego H. G. Fokkera. Głównym konstruktorem był Reinhold Platz.
To jeden z najgroźniejszych myśliwców niemieckich okresu pierwszej wojny światowej. Po zakończeniu wielkiej wojny kilkadziesiąt tych samolotów trafiło różną drogą do Polski i weszło w skład polskich Wojsk Lotniczych.
Fokkery w lotnictwie polskim były wykorzystywane bojowo do działań zaczepnych, lotów pościgowych, eskortowych, bombowych, przeciwkawaleryjskich oraz łącznikowych. Na maszynach tych walczono na Froncie Wielkopolskim, Litewsko - Białoruskim i Południowym, brały też udział w Bitwie Warszawskiej, Bitwie nad Niemnem oraz działaniach nad Lwowem i Zamościem.
Zawiera 219 elementów.