Monografia „Edukacja elementarna i elementarze porozbiorowe w II Rzeczypospolitej” ma charakter historyczno – pedagogiczny. Składa się ona z trzech rozdziałów o układzie chronologiczno - problemowym. Rozdział pierwszy daje wgląd w uwarunkowania edukacji elementarnej w II Rzeczypospolitej, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji politycznej i gospodarczej kraju, ówczesnych kwestii ludnościowych oraz problemów występujących w szkolnictwie powszechnym. Rozdział drugi poświęcony jest omówieniu funkcjonowania kształcenia początkowego w dwudziestoleciu międzywojennym. Przedstawieni są uczniowie i inni uczestnicy nauczania elementarnego oraz pracujący na tym szczeblu szkolnym nauczyciele. Ponadto ukazane są formy organizacyjne nauczania początkowego, jego cele i zadania, treści oraz stosowana metodyka pracy i wykorzystywane środki dydaktyczne. W rozdziale trzecim na tle polityki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, dotyczącej doboru podręczników szkolnych, analizie poddane zostają elementarze porozbiorowe, wykorzystywane do nauki czytania i pisania w II Rzeczypospolitej. Wnioski z dokonanych badań znajdują się w zakończeniu.