Podobnie jak wcześniejsze, niniejsze – szóste wydanie Dziennikarstwa radiowo-telewizyjnego (wyd. 5, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006) – skupia się na podstawach dziennikarstwa informacyjnego, takich jak wyszukiwanie źródeł informacji, przeprowadzanie wywiadów, konstruowanie programu, pisanie relacji, relacjonowanie, w tym relacjonowanie na żywo, montaż, praca w studiu itd. Informacje te uzupełniono o nowe zagadnienia roli multimediów w działalności informacyjnej oraz możliwych kierunkach rozwoju mediów.

Konsekwencją współczesnych technologii jest łączenie się informacji globalnych i lokalnych. Interaktywność w relacjonowaniu z miejsca zdarzenia oraz możliwość niemal natychmiastowego informowania o rozwoju sytuacji doprowadziły do konieczności zmiany sposobu myślenia i działania wśród dziennikarzy, w tym metod pisania relacji i samego relacjonowania, które odbywa się obecnie 24 godziny na dobę. W niniejszym wydaniu uwzględniono zagadnienia związane z cyklem produkcji cyfrowej i konwergencją. Studenci i nauczyciele dziennikarstwa znajdą tu najbardziej aktualne informacje.

Szósta aktualizacja podręcznika uwzględnia procesy zrastania się technologii telewizyjnej, radiowej i jak to określają autorzy „informacyjnej”, a więc odpowiada obecnemu etapowi konwergencji mediów. Oznacza przystosowanie podręcznika do sytuacji, gdy dziennikarze nie dzielą się już na prasowych i telewizyjnych, ale stają się raczej „menadżerami mediów” lub wydawcami internetowymi, pracującymi „24 godziny na dobę i siedem dni w tygodniu”
Z recenzji prof. dr hab. Beaty Ociepki

Wszystkie zmiany i modyfikacje wyszły niewątpliwie książce na dobre. Jest ona teraz bardziej spójna i zwarta. Koncentruje się warsztacie dziennikarza radiowego i telewizyjnego oraz jego etycznej i zawodowej odpowiedzialności, natomiast kwestię organizacji pracy redakcji odsuwa na bok.
Z recenzji prof. dr hab. Macieja Mrozowskiego