Dzieje Narodów Europy Wschodniej Szańce Kultur

Dzieje Narodów Europy Wschodniej czyli historia nieudanej rusyfikacji

Tematem książki są dzieje polityczne kultur Europy Wschodniej. Przed kilkuset laty kultura rosyjska stworzyła organizm polityczny, który – rosnąc niepomiernie – nabrał cech imperialnych i władczych. Wielokierunkowa dynamika rozwoju obróciła kraj przede wszystkim na zachód i w swym pochodzie ku centrum Europy poczęła niszczyć stojące na jej drodze społeczności i ich kultury, podejmując próbę ich rusyfikacji
Pasjonuje mnie to, co w Rosji jest zagadką, co jest pytaniem dostępnym empirycznemu badaniu i racjonalnej analizie. A zagadkę, skomplikowaną i wielowarstwową, stanowi w Rosji bardzo wiele zjawisk. Chcę zrozumieć rosyjskie imperium, a więc muszę wiedzieć, czym jest rosyjskie państwo, rosyjska władza i społeczność Rosjan. Pytając o tę społeczność, muszę pytać o rosyjską kulturę, mentalność, bogactwo rosyjskich wartości, o wiarę, o wizję Boga i wizję człowieka i świata.
Rozpoznanie własnych tożsamości – osobistych i zbiorowych – jest mądrością, którą czerpie się z kultury. Czasem bywa to trudne i czasochłonne, innym razem boli i odbiera spokój, zawsze jednak wzbogaca widzenie samego siebie oraz otaczającego świata i wskazuje sens możliwych działań. Dzięki temu rozpoznaniu możliwa jest obrona przed wynarodowieniem. To dzieje narodów walczących z Imperium Rosyjskim o swoją tożsamość kulturowa i polityczną. To historia Finów, Łotyszy, Estończyków, Litwinów, Białorusinów, Ukraińców, Gruzinów, Ormian, Tatarów, Azerów, Mołdawian, Żydów …
O autorze:
Bohdan Cywiński ur. w 1939 r. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i filozofię na KUL, gdzie poznał Karola Wojtyłę. Rozprawę doktorską obronił z filozofii, habilitację uzyskał zaś z historii. W 2011 r. otrzymał tytuł profesora. Działacz KIK, publicysta miesięczników "Więź i "Znak", którego był również redaktorem naczelnym. Współzałożyciel Uniwersytetu Latającego i Towarzystwa Kursów Naukowych. W sierpniu 1980 r. w Gdańsku członek Komisji Ekspertów przy Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, współredaktor tekstu Porozumień Sierpniowych, z-ca redaktora naczelnego "Tygodnika Solidarność". W latach 1981-1990 na emigracji we Włoszech, Szwajcarii i Francji, skąd wspierał opozycję w kraju i wydawał kwartalnik "Widnokrąg", autor Editions Spotkania w Paryżu. W imieniu Lecha Wałęsy odbierał pokojową nagrodę Nobla. Po powrocie do kraju był doradcą prezydenta RP Lecha Wałęsy i premiera Jana Olszewskiego. Publicysta. Wykładowca na uniwersytetach
w Warszawie, Wilnie i na Białorusi. Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Autor wielu książek, m.in. "Rodowodów niepokornych" i "Ogniem próbowane", (historii Kościoła w Polsce, pracy powstałej z inspiracji Jana Pawła II) oraz wielu artykułów.