Niniejsze opracowanie jest kontynuacją badań autorki nad dziejami granicy mazowiecko–krzyżackiej, tym razem między Pisą a źródłami Biebrzy. Jego podstawą są źródła pisane, materialne, toponomastyczne i kartograficzne. Umożliwiły one zweryfikowanie dotychczasowych poglądów na badane zagadnienie i ustalenie, że czynniki kształtujące ten odcinek granicy były bardziej złożone niż to dotąd przyjmowano w literaturze przedmiotu.