Dziady to dramat o skomplikowanym sposobie bycia w naszej kulturze. Należą wprawdzie do literatury, ale też ją przekraczają, wykazując przy tym siłę potrafiącą narzucić własny porządek narodowej wyobraźni, a także stworzyć nowe formy zachowań zbiorowych. To niejasne umiejscowienie sprawiło, że stał się on dostępny badaniom prowadzonym przez przedstawicieli różnych dyscyplin: historyków literatury i idei, tekstologów, religioznawców, socjologów i mitografów.