Dwa lwy i teatr

Po znakomitych pejzażach Paryża Simenona, Warszawy Tyrmanda i Los Angeles Chandlera i Ellisa, teraz w „Dwóch lwach i teatrze” dostajemy obraz, dźwięk, a nawet zapach Łodzi: przecież mojego rodzinnego miasta. Zapewniam że ten opis jest prawdziwy i wciągający. Władysław Pasikowski – reżyser Intryga rozpoczyna się od śmierci właściciela znanego łódzkiego antykwariatu. Z pozoru naturalna, zresztą uznana za taką przez organy ścigania, jednak z uwagi na okoliczności budzi w rodzinie i przyjaciołach podejrzenia co do jej przyczyn. Poważany senator z pomocą ściągniętego ze stolicy emerytowanego komisarza policji kryminalnej zaczyna prywatne śledztwo, którego nicią przewodnią jest tajemniczy pamiętnik łódzkiego dziennikarza i pisarza Bolesława Lesmana, autora książki o Oskarze Konie, właścicielu Widzewskiej Manufaktury, pod tytułem „Recepta na miliony”. Pamiętnik zawiera historię wieloletnich poszukiwań pewnego skarbu o nieocenionej wartości i wszystko wskazuje na to, że jest powodem śmierci antykwariusza. Idąc tropem pamiętnika współcześni bohaterowie odtwarzają biografię Lesmana, prześwietlają też dzieje fabrykanckiej rodziny Eitingonów (jak się okazuje licznej, rozsianej po świecie blisko rywalizujących ośrodków globalnej władzy i niezwykle wpływowej), a także pojedynku na śmierć i życie między nią, a Konem. W tle wielkie wydarzenia ostatnich stu lat historii powszechnej i losy zwykłych ludzi, zaplątanych w gry gigantów świata minionego. I Łódź, niezupełnie taka jak w „Ziemi obiecanej”. Autorzy zapraszają do pociągu pędzącego przez historię. Stosunkowo niedawną, ale burzliwą, odciskającą dramatycznie swoje piętno na czasach zupełnie nam współczesnych. Rusza właśnie ze stacji Zbrodnia.