Po piyrszy roz powieść Szczepana Twardocha po ślonsku!
Drach we przekładzie Grzegorza Kulika
Drach wiy. Społym ze poruletnim Josefym prziziyro sie świniobiciu. Je październikowe rano 1906 roku i, chocioż synek niy mo ô tym pojyńcio, ryk ôd zarzinanego zwiyrza i szmak wusztzupy wrocom do niego poranoście lot niyskorzij, jak po końcu wojny bydzie jechoł nazod na Ślonsk.
Nikodem nigdy niy boł przi wojsku. Ôn je za to wziynty architekt. Ze ôstatnigo zwionzku mo piyńć lot modo cera, a po wypadku autym szrama nad lewym uchym. Prawie rozestowo sie ze żonom, żeby ułożyć sie życie ze inkszom. Drach je ale świadomy, iże dzioucha coroz barzij wymyko sie chopowi.
Miyndzy Josefym a Nikodemym piykne, ôkropiczne, smutne i — na koniec — tragiczne losy dwoch familiji; stolecie wojyn i powstań, śmierci i narodzin, miyłości, zdrad i pragniyń, co sie nigdy niy społniom. Drach ô nich wiy. Widzi przeszłość i zno prziszłość. Dlo niego wszyjsko je teroz.
Saga familijno? Wielko ôpowieść ô Ślonsku? A możno powieść totalno, co uciyko wszyjskim kategoryzacyjom?
„Tłumaczenie Dracha na śląski etnolekt to próba zmierzenia się ze śląskością i uniwersalnością tej powieści. Paradoksalnie śląska wersja Dracha staje się probierzem jej śląskiego odniesienia dziejowego.
Przekład Grzegorza Kulika budzi podziw! Drach stał się ważną książką dla wielu Górnoślązaków – również dla mnie”. prof. Zbigniew Kadłubek
„Górny Śląsk Twardocha jest prawdziwy bolesną wręcz brutalnością i nieraz wręcz wulgarnością połączoną ze specyficznym etycznym kodeksem, z którego wychowani tutaj ludzie nigdy nie rezygnują, nawet jeżeli znajdują się na granicy upodlenia. Gratuluję autorowi odwagi”. prof. Ryszard Kaczmarek