Książka poświęcona jest doświadczeniu Zagłady widzianej z perspektywy żydowskiego dziecka. Wyjątkowość dziecięcego punktu widzenia polega na tym, że Holokaust nie burzy żadnej poprzedzającej go wizji świata, staje się natomiast obszarem pierwszych rozpoznań. Prowadzone tu analizy ukazują, w jaki sposób owe rozpoznania są dokonywane, gdzie w wypowiedziach dziecka przebiega granica wyrażalności, o której tak często mówimy w odniesieniu do kategorii traumy. W pierwszej części zatytułowanej „Okupacyjne »tu i teraz«” przedmiotem rozważań są dzienniki i wypracowania napisane po polsku przez dzieci żydowskie podczas drugiej wojny światowej. Część druga „Literackie powroty do dzieciństwa czasu Zagłady” poświęcona jest polskiej literaturze wspomnieniowej, której autorzy wracają pamięcią do lat dziecinnych naznaczonych doświadczeniem Holokaustu.