Wyznaję zasadę „krytyki afirmatywnej”. Nie odrzucam arbitral­nie narracji, nie neguję autorytarnie ich wartości, nie skupiam się na ich wadach, co nie znaczy, że we wszystkich, bez wyjątku, odnajduję wyłącznie zalety. Czytam (je) tak, jak sam chciałbym być czytany, a więc z uwagą, empatią i zaangażowaniem. W węż­szym zatem sensie jest to książka o przeczytanych przeze mnie książkach. W szerszym zakresie – o czytaniu, jego specyfice, pro­blemach, wariantach. O tym, co z tych właśnie lektur wynikało dla mnie, a co może wynikać dla tych, którzy zdecydują się iść podobnym tropem – jeśli pod wpływem moich Czytań, to będę szczęśliwy!

Sławomir Iwasiów (ze wstępu)