Buntownicy

Nowa, porywająca, opowiedziana z dziennikarską pasją i zacięciem historyczna książka autorki „Sprawy honoru". „Buntownicy" to nadzwyczajna opowieść o politycznej odwadze w niebezpiecznych czasach” jak Churchill przejął władzę i uratował Anglię. Napisana jak polityczny dreszczowiec. Są tu bohaterowie, łajdacy i romans. Pasjonująca i wciągająca jak „Sprawa honoru”.

7 maja 1940. Izba Gmin rozpoczęłe decydującą debatę. Na szali była przyszłość rządu premiera Neville Chamberlaina i Wielkiej Brytanii – a może nawet całego świata. „Buntownicy” Lynne Olson to dramatyczna opowieść, jak doszło do tej debaty i jak garstka posłów z Partii Konserwatywnej przeciwstawiła się defetystycznej polityce Chamberlaina, który usiłował ułagodzić Hitera. Buntownicy zmusili premiera do dymisji.

Niektórzy historycy lekceważąco traktują „lipną wojnę”, która trwała przed tym punktem zwrotnym – od września 1939 roku, kiedy Wielka Brytania i Francja wypowiedziały Niemcom wojnę, do maja 1940 roku, kiedy Winston Churchill został premierem – jako czas wyczekiwania i niezdecydowania, ale Olson nie popełnia tego błędu. Szczegółowo i żywo opisuje narastające wzburzenie społeczeństwa, w miarę jak Anglicy uświadamiali sobie, że są bardzo źle przygotowani do konfrontacji z Hitlerem, a ich podstawowe obywatelskie swobody są poważnie zagrożone. Powoli odkryli, że są wśród nich dzielni politycy, gotowi zaryzykować polityczne samobójstwo i stanąć na czele buntu przeciw polityce rządu Chamberlaina – Harold Macmillan, Robert Boothby, Leo Amery, Ronald Cartland, lord Robert Cranborne i inni. To byli „uprzykrzeni młodzi ludzie”.

Polityczny i ludzki dramat, jaki rozegrywał się w parlamencie i w całym kraju, gdy Wielka Brytania stanęla niemal samotnie w obliczu faszystowskiego zagrożenia, był czymś naprawdę niezwykłym, a opowieść Olsen o tych wydarzeniach jest wspaniałym źródłem inspiracji. Podniecające sceny walki w Izbie Gmin przeplatają się z opisami politycznych intryg i zakulisowych rozgrywek.