Kontynuacja bestsellerowych „Bieszczadzkich opowieści Siekierezady”. Zbiór ten wprowadza nas jeszcze szerzej i głębiej w mikrokosmos Bieszczadów. Autor zza kontuaru baru legendarnej „Siekierezady” wnikliwie obserwuje groteskowość i dramat losów literackich bohaterów swoich opowiadań. Z każdej strony przemawiają do nas sugestywne obrazy absurdu ludzkiego istnienia, ale też niezwykłego zachwytu życiem, takim jakie jest, w jego najmniejszych codziennych przejawach. Sam autor – „najsławniejszy wiejski pisarz z Cisnej”, tak określa swoją estetykę: „Treści słów, które klecę zaliczyć należy raczej do »historii brzydoty«, którą opisał Umberto Eco. Ale są też tacy desperaci, którzy twierdzą, że widzą tam trochę piękna. I nie martwcie się o nic, będzie się żyło –będzie się pisało... jeszcze, k..., niejedno piękno opiszemy...” Prozatorską część tomu uzupełniają poetyckie portrety „Dziewięciu Wspaniałych” m.in.: Jędrka Połoniny, Jana Zubowa, Zdzicha Radosa czy Papy Smerfa – hołd złożony „gladiatorom, którzy dzielnie i z odwagą walczyli z własnym życiem, nadziejami, upadkami, a w ostateczności i ze śmiercią”. Lirycznym opowiadaniem został także pożegnany niedawno zmarły Bodzio Sikorka.