Opracowanie nagrań, opis, digitalizację dokumentacji zrealizowano w ramach stypendium z Funduszu Promocji Twórczości dla Andrzeja Bieńkowskiego.

Pojechaliśmy na Białoruś po dziesięcioletnich badaniach terenowych, filmowaniu śpiewów i muzyki na wsiach ukraińskich, wzdłuż granicy z Białorusią.
Przyjąłem zasadę, że każdy przekaz jest ważny. Nagrywałem stare pieśni obrzędowe i repertuar nauczony przez instruktorów, pieśni kołchozowe biesiadne, partyzanckie...
Jakby na poboczu tej oficjalnej domokulturowej działalności, działają szeptunki, zamawiaczki chorób, nieszczęść.
Ważne dla mnie jest to, jak tradycyjna kultura przenika się ze współczesnością, co zyskujemy, a co tracimy odwołując się do przeszłości.
A.B.