Dyplomacja wojskowa ukształtowała się w połowie XIX w. jako forma zewnętrznej reprezentacji interesów państwa i wojska poza granicami kraju. Z upływem czasu przekształciła się w wyspecjalizowaną dziedzinę dyplomacji związanej integralnie z attachatami wojskowymi. Attaché wojskowi, poza prowadzeniem oficjalnych działań dyplomatycznych, stali także na czele utajnionych rezydentur wywiadowczych i zajmowali się zbieraniem informacji o siłach, środkach, lokalizacji i uzbrojeniu konkretnych jednostek wojskowych w danym kraju.
To pozwalało orientować się zarówno w sile armii przeciwnika, jak i sojusznika. Misje wojskowe powstawały jako placówki zagraniczne reprezentujące interesy państwa i wojska. Ich charakter był różny.
W prezentowanym tomie poznajemy głównie sylwetki oficerów i żołnierzy, ich działalność wywiadowczą, polityczną oraz dyplomatyczną. Publikacja jest zbiorem artykułów poświęconym attaché i przedstawicielom misji wojskowych, którzy pełnili swoje funkcje na przestrzeni XX w. zarówno w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej,
jak i w Siłach Zbrojnych Polski Ludowej