Opowieść o Alfredzie Wieruszu-Kowalskim (1849–1915) wiedzie z Suwałk poprzez Kalisz, Warszawę, następnie Drezno i Pragę aż do Monachium, gdzie malarz spędził ponad czterdzieści lat życia. Sukcesy i niespełnienia przeplatały się w nim z finansowym powodzeniem oraz stałą obawą przed bankructwem. Podziw miłośników sztuki mieszał się z obojętnością lub wrogością krytyki, a rekordy cenowe – z wieszczeniem nieuchronnego schyłku. Wizyty na dworze królewskim, wielki świat dygnitarzy, polowania i salony, a wokół milczenie pamiętnikarzy, autorów wspomnień i dzienników. Jaki był Alfred Wierusz-Kowalski? Próbą odpowiedzi na to pytanie jest ta książka, pierwsza monografia artysty, ukazanego na tle schyłku dziewiętnastego wieku, epoki sztywnych zasad wiktoriańskich i narodzin zapierającej dech nowoczesności.