Teatr bez granic Młoda dramaturgia portorykańska

Lata osiemdziesiąte XX wieku nie były sprzyjające dla dramaturgii portorykańskiej. podobnie jak na kontynencie, dramat nie cieszył się popularnością, aczkolwiek pod koniec dekady doszło do odnowy teatru na Wyspie, a to przede wszystkim za sprawą młodego pokolenia pisarzy nie stroniących od trudnych problemów tożsamości kulturowej i seksualnej. Coraz częściej wystawiano sztuki mówiące o codziennym życiu, zawiłych relacjach łączących ludzi oraz związkach, które niekiedy były źródłem cierpienia i ukrywania się.
Roberto Ramos-Perea (ur. 1957) to najwybitniejszy przedstawiciel dramaturgii portorykańskiej lat ’80 i ’90. Dramaturg, aktor, reżyser teatralny, dziennikarz i krytyk teatralny ukończył wydział dramatyczny w Instituto Nacional de Bellas Artes w Meksyku, a następnie na Universidad de Puerto Rico
Twórczość dramatyczna Roberta jest wyraźnie zróżnicowana, zarówno pod względem poruszanej tematyki jak i użytych technicznych środków ekspresji.

Abniel Marat (1958), dramaturg i poeta, ukończył Universidad de Puerto Rico oraz Universidad de Valladolid.

Carlos Canales Cintrón (ur. 1955) ukończył studia z zakresu nauk politycznych na Universidad de Puerto Rico.