Autorka pisze de facto o powieści młodopolskiej, jednak wybiera nowszą perspektywę metodologiczną, kwalifikując wybrane zjawiska nie jako zagadnienia typowe dla jednej epoki literackiej, lecz jako problemy wczesnego modernizmu, mające swoje kontynuacje w okresach następnych. Praca zawiera imponujący materiał dokumentacyjny, będący podstawą analiz, interpretacji i wniosków historycznoliterackich. Dość powiedzieć, że autorka uwzględniła w swojej pracy dwieście powieści polskich z przełomu XIX i XX wieku. Jeśli dodać do tego ponad sto wypowiedzi krytycznoliterackich dotyczących tych utworów i generalnie wczesnomodernistycznych odczytań prozy polskiej, to jest oczywiste, że tak bogata dokumentacja materiałowa jest bez precedensu w polskich pracach z zakresu historii literatury XX wieku.
Z Recenzji prof. dr. hab. Włodzimierza Boleckiego