Pamięć sentymentalna stanowi nową propozycję sposobu pisania o historii kultury polskiej, z wykorzystaniem nowoczesnych koncepcji antropologicznych: praktyk kulturowych oraz medialności pamięci. Dziewiętnastowieczne praktyki pamięci, zapośredniczone w sztuce słowa, piśmie, druku, obrazie, ciele i rytuale, wpisane w krajobrazy oraz w przestrzenie budowli, autorka śledzi na przykładzie działalności uczonych z Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk oraz pierwszego muzeum na ziemiach polskich, założonego w Puławach przez Izabelę Czartoryską.