Opowieść o siedmiu mędrcach

Akcja powieści rozgrywa się w starożytnej Grecji u zarania europejskiej cywilizacji. Siedmiu mędrców to między innymi Solon, Pittakos z Mityleny czy Tales z Miletu, którzy żyli tam i działali w okresie VII-VI w. p.n.e. Byli politykami, prawodawcami, reformatorami życia społecznego. Wychwalali rozsądek i umiar, mądrość czerpali ze swego bogatego doświadczenia życiowego. Przetrwały po nich maksymy takie jak: „Najlepsza jest miara”, „Poznaj samego siebie”, „Niczego zanadto”, „Patrzeć na koniec życia”... To oni ustanowili normy postępowania, które przez stulecia były fundamentem moralności.
Książka dla miłośników antyku i historii i pióra Hanny Malewskiej, pisarki niesłusznie dziś zapomnianej.

”Dlaczego mędrcy? Dlaczego do nich wracamy, dlaczego staramy się zrozumieć ich życie i ich myśl? Odpowiedź wydaje się równie prosta, jak samo pytanie: bo oni, u zarania europejskiej cywilizacji, nadali sens naszemu życiu. Odkryli wielkość rozumu i potrafili pokazać, jak z niego korzystać. Odkryli Logos, w którego świetle żyjemy do dzisiaj.”
Władysław Stróżewski, ze Wstępu

”Na czym (...) polega prawdziwa mądrość? Na czym polega mądrość tych siedmiu mędrców? Malewska nie szuka na siłę w tym dzikim świecie harmonii. Mądrość siedmiu mędrców polega na pogodzeniu się ze światem. „Cały świat jest nastrojony jak muzyka, lecz znamy z niej dopiero kilka tonów”, konkluduje. Mądre pogodzenie się z rzeczywistością polega na tym, aby każdy człowiek odnalazł swój ton. Niezbędnym elementem mądrości jest pokora, bo „jeśli nie potrafisz uznać, że nie stoisz pośrodku tarczy świata, choć tak mówią twoje oczy i twoje serce - nie zajdziesz nigdzie”.”
Anna Głąb, Ostryga i łaska. Rzecz o Hannie Malewskiej