Upadek Związku Sowieckiego w 1991 roku był przełomowym momentem historii Europy Środkowo-Wschodniej. Ivan Berend prezentuje nowe, autorskie ujęcie dramatycznych przeobrażeń, których kulminacyjnym momentem było przyłączenie dziesięciu państw byłego bloku sowieckiego do Unii Europejskiej. Przyjmując za punkt wyjścia kryzys naftowy 1973 roku, Berend pokazuje stopniowy rozkład państwowego socjalizmu w Europie Środkowo-Wschodniej, jego ostateczny upadek w wyniku przemian demokratycznych roku 1989 oraz restrukturyzację gospodarczą i trwałe zmiany w sferze dochodów, zatrudnienia, świadczeń socjalnych, edukacji i struktury społecznej. Szczególną uwagę zwraca na rolę Unii Europejskiej oraz na przeszkody społeczne i gospodarcze, które nadal utrudniają narodom byłego bloku komunistycznego doścignięcie zachodnich sąsiadów.

Monografia Ivana Berenda – jednego z najwybitniejszych historyków gospodarczych Środkowej i Wschodniej Europy – jest jedną z pierwszych, a zarazem najwnikliwszą z dotychczasowych analizą całościowej problematyki społeczno-ekonomicznej transformacji ustrojowej krajów Środkowej i (częściowo) Wschodniej Europy. (…) Nie było dotychczas, tak szczegółowego i wszechstronnego studium porównawczego, nawet w literaturze anglosaskiej, nie mówiąc o polskiej.
Prof. dr hab. Tadeusz Kowalik. Instytut Nauk Ekonomicznych PAN

Berend w swojej bogatej w ekonomiczne i społeczne dane książce nie pozwala zagubić się czytelnikowi w gąszczu ekonometrycznych spekulacji. Kilkanaście ustępów przedstawia przykładowe tematy (jak np. historię strajku w gdańskiej stoczni, zaangażowanie Volksvagena w regionie czy misja Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju). Czyni to książkę użyteczną dla studentów historii, socjologii, ekonomii i studiów europejskich, a także studiów doktoranckich czy podyplomowych, którzy chcą dowiedzieć się jak zastosować nowoczesne teorie rozwoju w bardziej złożonej problemowo dziedzinie. Na polskim rynku brak jest tego typu kompleksowych opracowań.
Dr hab. Agnieszka Siwik, prof. AGH

IVAN T. BEREND pełnił funkcję przewodniczącego komisji, przygotowującej dla Węgier pierwszy plan urynkowienia i prywatyzacji. Od początku lat dziewięćdziesiątych był członkiem różnych organów doradczych węgierskiego rządu. Obecnie jest profesorem historii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles.