Monografia prezentuje analizę procesów konstruowania tożsamości narodowej w dyskursie edukacyjnym na przykładzie podręczników szkolnych. Posługując się teorią postkolonialną oraz teorią dyskursu Ernesto Laclau, autorka rekonstruuje dyskursy zaangażowane w proces retorycznego konstruowania tożsamości narodowej oraz stawia pytanie o inkluzję w edukacji obywatelskiej. Podstawą rozważań jest analiza treści podręczników prowadzona w perspektywie badań nad mediami edukacyjnymi (educational media studies) oraz pedagogiki krytycznej. Praca łączy pedagogiczne badania nad dyskursem z podejściem lingwistycznym. Analiza retorycznych procesów konstruowania tożsamości wzbogacona jest zatem o analizę metafor pojęciowych dotyczących kategorii narodu w ujęciu Georga Lakoffa i Marka Johnsona. Analiza dyskursu prowadzona jest na podstawie metody Jamesa Paula Gee. Istotnym elementem książki są teoretyczne rozważania na temat możliwości uzgodnienia procesów konstruowania tożsamości w postkolonializmie oraz teorii dyskursu Ernesto Laclau.