Niezwykłe to wiersze. Kunsztowne, wyrafinowane w formie, a jednocześnie jakże ludzkie (...)
Jest to pamiętnik duszy, wzruszająco szczery zapis chwil zachwytu, uniesienia, szczęścia, zwątpienia, dylematów moralnych, cierpienia i rozpaczy.
Pamiętnik, w którym Petrarka (...) stworzył język, którym po dziś dzień posługują się ludzie dla wyrażania najgłębszych, najsubtelniejszych doznań, jakie może dać człowiekowi miłość.
(z przedmowy)