Książka ta to przede wszystkim zbiór fraszek, które z jednej strony dotykają wad i ułomności natury ludzkiej, z drugiej zaś – dzięki wszechstronnie obecnemu zmysłowi dowcipu – czynią z nich tworzywo literackiego konceptu, podporządkowanego ścisłym regułom wierszowania. Typowe dla – coraz rzadziej dziś obecnego w życiu publicznym – inteligenckiego etosu zaangażowanie w sprawy otaczającej rzeczywistości każe Autorce dostrzegać także problemy aktualne. Dopełnieniem fraszek są aforyzmy, które przynoszą żartobliwą, niewolną od paradoksów i „dziwności” refleksję. Czytelnik znajdzie w zbiorku także zabarwione czarnym humorem epitafia, limeryki i prztyczki.