W monografii przedstawiono tzw. „Model Poznański” nauczania małych dzieci języków obcych. Zakłada on nauczanie immersyjne języka o mniejszej randze światowej już od przedszkola, ewentualnie od szkoły podstawowej, natomiast nauczanie języka angielskiego od I klasy szkoły podstawowej według rozpowszechnionej w Polsce tradycyjnej koncepcji. W celu sprawdzenia efektywności powyższego modelu, założono tzw. „świetlicę językową”, w której dzieci przez trzy lata uczyły się języka niemieckiego metodą immersji.

W pracy przedstawiono wyniki badań kompetencji językowej z języka niemieckiego dzieci z przedszkola immersyjnego oraz uczniów poziomu wczesnoszkolnego pobierających naukę w „Modelu Poznańskim”, jak również przedstawienie uwarunkowań procesu przyswajania języka w powyższej formie nauczania. Te ostatnie zagadnienia ujęte zarówno w formie rozważań teoretycznych, jak i wyników wieloletniej obserwacji są bardzo pomocne dla organizatorów podobnej formy kształcenia dzieci. Zaprezentowane wyniki badań potwierdzają, że „Poznański Model” kształcenia umożliwia nie tylko dobry poziom kompetencji językowej dzieci, ale także rozwój ich kompetencji interkulturowej. Tym samym daje on podstawy dla autentycznej wielojęzyczności polskiego społeczeństwa.

Praca jest kierowana do nauczycieli tradycyjnych języków obcych nauczanych w polskich szkołach, nauczycieli języków mniejszości narodowych i języków regionalnych, jak i dyrekcji szkół oraz rodziców.