Zasadniczym celem pracy jest określenie miejsca, jakie w procesach adaptacji personelu Polskich Sił Zbrojnych do życia na emigracji w Wielkiej Brytanii odegrały główne polskie organizacje kombatanckie, powstałe w okresie od czerwca do listopada 1945 roku w trzech częściach składowych PSZ. Były to, kolejno: Samopomoc Lotnicza, Samopomoc Wojska (późniejsze Stowarzyszenie Polskich Kombatantów) oraz Samopomoc Marynarki Wojennej. W ramach tych organizacji wykształciły się struktury odpowiedzialne za rozległy zakres prac - od kwestii zatrudnienia i opieki, po sprawy emigracji. W pracy nakreślono schyłkową, mało wcześniej badaną, fazę dziejów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1945-1947). Jest to więc historia przełomowej razy istnienia Wojska Polskiego na obczyźnie i przemian, które — rozgrywając się w ramach Polskich Sił Zbrojnych - dały początek nowej polskiej emigracji politycznej na Wyspach Brytyjskich.