Kazimierz Mikulski był artystą wszechstronnym. Uprawiał malarstwo i rysunek (również collage i ilustrację książkową), ale był też związany z teatrem jako aktor, autor utworów scenicznych, reżyser i scenograf. Debiutował w 1945 r. na I wystawie Grupy Młodych Plastyków w Zakopanem, a następnie wziął udział w kolejnej jej prezentacji – w październiku 1946 r. w krakowskim Pałacu Sztuki. Z tym środowiskiem, czołówką krakowskich artystów – Tadeuszem Brzozowskim, Marią Jaremą, Tadeuszem Kantorem, Jadwigą Maziarską, Jerzym Nowosielskim, Jerzym Skarżyńskim, Bogusławem Szwaczem i Erną Rosenstein był związany później przez całe swoje życie. W 1957 r. utworzyli oni wspomnianą Grupę Krakowską, dominującą przez długie lata w polskim życiu artystycznym. Było to jedno z najważniejszych zjawisk w sztuce polskiej drugiej połowy XX w.