Zbiór aforyzmów Leszka Szarugi obejmuje sentencje odwołujące się zarówno do literatury pięknej, do Biblii, jak i do przysłów oraz porzekadeł. Większość z nich to gry językowe wykorzystujące wieloznaczność używanych pojęć i pozwalające na skompromitowanie nadużywania wielu z tych pojęć, idei, określeń i zwrotów. Autor zmierza jednak nie tylko do uzyskania efektów komicznych. Przede wszystkim wpisuje się w dyskusje dotyczące spraw publicznych. Jego aforyzmy dotyczą życia obyczajowego, politycznego i emocjonalnego. Ten typ aforystyki ma zarówno w Polsce, jak za granicą dość bogatą tradycję. Tu najwyraźniejsza jest linia wywodząca się z literatury niemieckojęzycznej: od Christophera Lichtenberga, poprzez Karla Krausa do Gabriela Lauba. W tej linii sytuują się także niezwykle popularne i tłumaczone na wiele języków aforyzmy polskiego poety Stanisława Jerzego Leca, do którego twórczości Leszek Szaruga nawiązuje ze szczególnym zamiłowaniem.