Książka jest próbą spojrzenia na problematykę performansu z trzech perspektyw. Pierwsza odnosi się do jego źródeł. Druga stanowi próbę scharakteryzowania głównych osi pojęciowych, wokół których formułuje się współczesna myśl performatywna. Część trzecia stanowi próbę uściślenia pojęcia performansu. Autor dowodzi w niej, że performans można scharakteryzować za pomocą nieskomplikowanych procedur i narzędzi. Opisanie ich stwarza szansę wyjścia z chaosu pojęciowego, którego efektem jest pogląd o nieuchwytności przedmiotu badań.