Wydana w 1618 roku w Zamościu Pentezylea jest (obok Castus Ioseph) jednym z dwóch dramatów Szymona Szymonowica (1558-1629). Poeta czerpał inspiracje z pierwszej księgi eposu Kwintusa ze Smyrny (ok. IV w. n.e.) Posthomerica (Wydarzenia pohomeryckie), gdzie opowiada się historię wojowniczki z plemienia Amazonek, wspomagającej Priama pod koniec wojny trojańskiej. Działa ona pod wpływem ślepej hybris przeceniając swe bojowe umiejętności, za co zapłaci śmiercią w kwiecie wieku. Pentezylea nie była dobrze oceniana przez dziewiętnastowiecznych i międzywojennych filologów. Etykieta “nieudanej tragedii” przylgnęła do łacińskiego dramatu o Amazonce tak silnie, że badacze pozostawali jakby pod jej presją. Dopiero nowsze prace Janiny Abramowskiej, Ewy Głębickiej i Izabeli Bogumił zdjęły z tego dramatu piętno negatywnej oceny, wypalone na nim przez dawnych filologów. Dostępu do jego treści nie ułatwiał też współczesnemu czytelnikowi osiemnastowieczny przekład Ksawerego Zubowskiego. Niniejsza edycja , zawierająca tekst łaciński wraz ze współczesnym przekładem i komentarzem, pozwala otworzyć nowe perspektywy lektury i oceny tego dzieła.