Zbiór szkiców, inspirowanych wędrówkami Hermanna Hessego po okolicach Jeziora Bodeńskiego, podróżami po Włoszech, Indiach i Szwajcarii (Ticinie), jakie pisarz odbywał w latach 1901-1924. Poetyckie, liryczne impresje oddają subtelne, melancholijne nastroje autora, a codzienne wzruszenia przeplatają się tu z rozmyślaniami o życiu, jego zawiłych ścieżkach i przemijaniu "rozkosznej młodości". Obrazy Hessego są przepojone pragnieniem harmonii i muzykalności, przed którymi jego rozdwojona, samotnicza natura wprawdzie się wzbraniała, nie mogła jednak wyzwolić się spod ich zniewalającego uroku. W nieomal każdym szkicu przewija się myśl o głębokim pragnieniu wędrówki, odkrywania i smakowania obcych krajów, ich dzieł sztuki i niepowtarzalnego piękna przyrody, ale także o ludzkiej potrzebie doświadczania radości i cierpienia.