Ze wstępu Czesława Miłosza: "Zdumiewająca Zosia Hertz, główna, po Jerzym Giedroyciu, postać paryskiej Kultury, zdecydowała się coś powiedzieć o swoim życiu, które od dziesiątków lat stanowi część dziejów tej niezwykłej, historycznej już instytucji. Jej opowieść w tych rozmowach jest taka jak ona sama: trzeźwa, dokładna, trzymająca się faktów, wstrzemięźliwa w ujawnianu uczuć, ledwo tu i ówdzie pozwalająca sobie na przyprawę suchego humoru. [...] Działalność wydawnicza Jerzego Giedroycia od 1947 roku, kiedy założył on w Rzymie "Kulturę", byłaby niemożliwa, gdyby nie pomoc osoby mocno przekonanej, że codzienna harówka w imię wytkniętego celu ma sens". Książkę wzbogacają liczne fotografie oraz blok korespondencji między Zofią Hertz a Jerzym Giedroyciem.