Audio-wizja to pierwsze polskie tłumaczenie przełomowej książki o niejednoznacznych relacjach między dźwiękiem i obrazem, o każdorazowo zawieranym „kontrakcie audio-wizualnym”. Autor wprowadza własną terminologię i słowniczek oraz sięga do przykładów od Tarkowskiego przez Chaplina i hollywoodzki mainstream. Główne zagadnienia to: projekcja obrazu na koncepcję dźwięku, trzy tryby słuchania filmu, scena audio-wizualna, realne i odtwarzane, narodziny filmu dźwiękowego, telewizja, wideo art i teledysk. Książka, pisana lekkim i atrakcyjnym językiem, dotyka jednocześnie fundamentalnych problemów współczesnej kultury wizualnej, pokazując wpływ percepcji i historii na istotę dzieła filmowego.