Coraz powszechniejsze apele o prowadzenie polityki trzeciej generacji w dziedzinie promowania inwestycji, tzw. cluster-based policy (polityki opartej na klastrach) były jednym z powodów, dla których przeprowadzono analizę potencjalnej atrakcyjności gron dla zagranicznych inwestorów. Autorka w szczególności stara się odpowiedzieć na następujące pytania dotyczące klastrów:
Czy oferują one finansowe korzyści aglomeracji i czy inwestorzy są nimi zainteresowani?
W jaki sposób mogą one stanowić korzystne środowisko dla tworzenia i przepływu wiedzy i jak istotny jest ten czynnik dla napływu BIZ?
Jaki jest ich wpływ na warunki prowadzenia działalności gospodarczej przez inwestorów zagranicznych; dlaczego inwestorzy mogą postrzegać lokalizację w klastrze jako sposób poprawy swojej pozycji, mniej korzystnej w porównaniu z podmiotami krajowymi, które z natury rzeczy mają lepszą znajomość lokalnego rynku?

Analiza teoretyczna, krytyczny przegląd dotychczasowych badań empirycznych i wywiady przeprowadzone z inwestorami zagranicznymi w duńskim klastrze wysokich technologii NorCOM oraz przedstawicielami firm zagranicznych, prowadzącymi działalność B+R wokół Warszawy, pozwalają stwierdzić, że klastry mogą rzeczywiście być atrakcyjną lokalizacją dla inwestycji bezpośrednich. Jednocześnie trudno nie zauważać pewnych niebezpieczeństw związanych z funkcjonowaniem skupisk, z czego wynika konieczność dalszych badań, zwłaszcza że – jak zauważa G. Tichy – „klastry będą coraz trudniejsze do uniknięcia i coraz bardziej ryzykowne”.