Rozmowa rozwija się naturalnie, od pytania o lektury, zawodowe i osobiste, jakie początkująca badaczka literatury, patrząc z nieco odmiennej perspektywy, z zaciekawieniem stawia Pani Profesor. To punkt wyjścia do dialogu o książkach i ludziach, o radości i pożytkach z czytania, o najnowszej historii Polski, tworzeniu i osiągnięciach zespołów badawczych podejmujących refleksję nad literaturą. Wspomnienia osobiste Profesor Teresy Kostkiewiczowej występują obok jej przemyślanych, mądrych uwag o metodologii badań literackich, złych i dobrych stronach współczesnej humanistyki albo edukacji polonistycznej.