Sztukatorstwo jako dyscyplina artystyczna na pograniczu rzeźby i architektury, znalazło się nieco na uboczu głównych nurtów badań nad sztuką nowożytną. A przecież to w tej właśnie technice najczęściej powstawały najbardziej awangardowe dzieła o genezie włoskiej. Stiuk, jako materiał stosunkowo tani i łatwy w modelowaniu, stał się idealnym tworzywem dla artystycznych eksperymentów, które w XVII wieku otwierały nowe fazy rozwoju rzeźby i wystroju wnętrz.
Książka Siedemnastowieczne sztukaterie w Małopolsce (powstała na bazie pracy doktorskiej, wyróżnionej prestiżową nagrodą im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa) zawiera pierwsze syntetyczne omówienie tego zagadnienia w stuleciu jego największego rozkwitu, ukazane na obszernym tle dziejów światowego sztukatorstwa oraz jego uwarunkowań technologicznych. Zawiera omówienia twórczości zarówno najważniejszych sztukatorów - m.in. Jana Trevana, Jana Chrziciciela Falconiego, Baltazara Fontany, jak i wielu artystów wcześniej nieznanych.