„Polska, wieczny romans” Dariusza Gawina to zbiór esejów, w którym autor podejmuje się odczytania na nowo dorobku najwybitniejszych polskich pisarzy XIX i XX wieku: Prusa, Sienkiewicza, Reymonta, Żeromskiego, Słonimskiego i Miłosza, a także refleksji nad pismami Romana Dmowskiego. Sięga zarówno po ich wielkie powieści, znane wszystkim ze szkoły: Lalkę, Quo Vadis czy Przedwiośnie, jak również dzieła dziś już nieco zapomniane, takie jak Wiry czy Bunt. Dlaczego warto sięgać ponownie do tych lektur?
Jak pisze we wstępie autor:
„Jeśli brakuje nam dzieł współczesnych, w których moglibyśmy się bez wahania rozpoznać, nie pozostaje nic innego, jak przemyśleć wszystko od nowa. Innymi słowy wyprawić się w przeszłość na poszukiwanie własnej tożsamości."
I w tę właśnie podróż zaprasza nas w książce „Polska, wieczny romans” – fascynującej refleksji o źródłach debaty nad polską nowoczesnością.