Wiosną 2020 r. świat osunął się w poczwórny kryzys. Pandemia przyspieszyła krach ekonomiczny, ujawniła skutki destabilizacji klimatu i zniszczenia środowiska, a wreszcie zaostrzyła erozję demokracji. Dziś już wiemy, że „normalność”, do której tęsknią rządy i społeczeństwa nie będzie już taka jak przed pandemią. Alternatywa polega na tym, czy wraz z końcem epidemii obudzimy się w rzeczywistości z koszmarnych wizji przypominających Elizjum Neilla Blomkampa i eksterminizm z Czterech przyszłości Petera Frase’a, czy w świecie bardziej egalitarnym, demokratycznym i ekologicznie zrównoważonym. O tym wyborze piszą autorki i autorzy tekstów zebranych w tym tomie. Tytułowa Pandemia kapitalizmu sugeruje, że negatywne skutki kryzysu wiążą się z naturą globalnego systemu, zwielokrotniając niszczycielskie tendencje zakorzenione w logice akumulacji kapitału. Ale oznacza to też, że na ten kryzys potrzebujemy systemowej szczepionki.