Koronka (łac. corona, corona rosea) jest rodzajem ustnej modlitwy prywatnej lub wspólnotowej, polegającej na powtarzaniu prostych formuł modlitewnych, krótkich wezwań modlitw z równoczesnym przesuwaniem paciorków lub korali nanizanych na sznurek. Może być poświęcona czci Osób Boskich, Maryi, aniołów i świętych.
Koronki do Najświętszego Serca Jezusowego (Couronnes d'amour au Sacr-Coeur) wydane w 1905 roku są teologiczną wykładnią duchowości o. Leona Jana Dehona. Składają się one z 93 medytacji, będących komentarzem do misterium Wcielenia, Męki i Eucharystii. Niniejszy tom poświęcony jest misterium Męki Jezusa Chrystusa.
Męka i śmierć krzyżowa Jezusa jako ofiara odkupieńcza przywróciła po grzechu pierworodnym pierwotny porządek stworzenia, a także objawiła szczyt miłości Syna do Ojca i każdego człowieka. Ojciec Dehon kontempluje to misterium w życiu Zbawiciela, rozpoczynając od zbawczego wydarzenia Wieczernika (początek zdrady Judasza, będącej figurą wszystkich zdrad i świętokradztw) przez Górę Oliwną (miejsce modlitwy i duchowej agonii wywołanej cierpieniem moralnym związanym ze stanem grzesznego człowieka i całego stworzenia), pojmanie Jezusa, proces przed Herodem, Sanhedrynem i Piłatem, drogę krzyżową, a kończąc na ukrzyżowaniu na Kalwarii i złożeniu w grobie.