Wśród wielu poruszonych w książce kwestii jedna zdaje się tworzyć oś, której podporządkowane są pozostałe: jakiej odpowiedzialności moralnej powinien od siebie i innych oczekiwać odpowiedzialny człowiek. Te rozważania etyczne ujęte są fundamentalnie, a więc wobec całości faktów moralnych i poznawczych, z którymi się mierzymy – bo zawsze deliberacji towarzyszy dylemat odniesienia: istnienia lub nieistnienia Boga; jego sprawczej aktywności lub bierności. Od traktatu lub humanistycznego credo różnią się te rozważania uwagą dla szczegółu i przykładu: jakie są skutki egoizmu wobec dzieci, jakie zniszczenia wnosi do relacji hipokryzja lub bigoteria (bo przecież o naszym życiu i szczęściu bardzo często decydują obcy dla nas ludzie, dla których nasze życie może być bezwartościowe). Czym mamy się kierować, prowadząc niebłahe, pogłębione życie?