Książka ta jest pierwszym polskim studium poświęconym ewolucji formy wiersza arabskiego. Jest to ukoronowanie badań autora, który opublikował wcześniej dwie pozycje książkowe, zajmujące się zagadnieniami wersologii i poetyki arabskiej. Warto też zaznaczyć, że trudno jest znaleźć odpowiednik tego typu publikacji wśród znanych mi pozycji obcojęzycznych (w tym arabskich), które miałyby tak szeroko zakrojony, przekrojowy charakter analizy formy wiersza arabskiego od jego początków po poezję współczesną, włączając w to utwory skomponowane w dialekcie irackim, którego autor jest znawcą.
(...) mamy do czynienia z pracą naukową w sposób przejrzysty i zorganizowany prezentującą rozwój arabskich form poetyckich, zarówno z punktu widzenia wersologii, jak i poetyki arabskiej na przestrzeni wieków. Autor pracy oczywiście skoncentrował się głównie na okresie od odrodzenia poezji arabskiej po czasy nam współczesne, gdyż klasycznej poezji arabskiej poświęcone były jego wcześniejsze prace, ale nawet czytelnik nieznający jego poprzednich książek będzie w stanie podążać za wywodami autora.

Dr hab. Przemysław W. Turek