W publikacji zaprezentowano kompleksową analizę statusu prawnego szkół wyższych. Szkoły wyższe publiczne i niepubliczne różnią się od siebie oraz od większości podmiotów zaliczanych do grona zakładów administracyjnych ze względu m.in. na samodzielność organizacyjno-prawną, środki ochrony właściwe dla uczelni, zakres uzależnienia od podmiotu założycielskiego czy sposób finansowania uczelni.

Autorka wyprowadza wniosek i szeroko go uzasadnia, że szkoły wyższe w Polsce, bez względu na ich status prawny, należy określać jako podmioty zewnętrzne względem organów administracji publicznej, niepowiązane z nią hierarchicznie i organizacyjnie, co powoduje niemożność utożsamiania ich organów z organami administracyjnymi. W książce przedstawiono propozycje i rozwiązania prawne w zakresie działalności uczelni jako przedsiębiorstw, w przedmiocie kontroli i nadzoru nad szkołami wyższymi, w tym nadzoru fachowego sprawowanego przez Polską Komisję Akredytacyjną, oraz zasad ich finansowania, zwłaszcza w porównaniu z finansowaniem szkół wyznaniowych.