Epoka pokongresowa stawała się - w potocznym odbiorze - coraz częściej przedmiotem nostalgicznego podziwu czy tęsknoty, a dla artystów przełomu wieków biedermeier stawał się ważnym punktem odniesienia, jedną z żywych tradycji. W katalogu Trzeciej Niemieckiej Wystawy Rzemiosła Artystycznego w Dreźnie w 1906 roku czytamy: „Łatwo jest drwić z tej sztuki.... [Ale] my myślimy dzisiaj inaczej. Szanujemy w tych skromnych wyrobach solidną pracę, która nie traci z oczu wewnętrznego celu przedmiotu oraz odwrót od beztreściowych ozdób. Poruszeni smakujemy delikatny i pows'ciągliwy nastrój tych pomieszczeń i podziwiamy prostotę, z jaką potrafią one wyrażać ducha czasu".
Fragment