Wśród wielorakich świadectw na temat Holokaustu są takie, na które, jak dotąd, nie zwracano szczególnej uwagi: marzenia senne. W ostatnich latach badacze wykazują coraz większe zainteresowanie subiektywnymi wrażeniami ofiar i ocalałych. Studiują ich sekretne pamiętniki, intymne wyznania czy artystyczne formy ekspresji. Zajmują się wspomnieniami odziedziczonymi przez ich dzieci i wnuki, ale sny pomijają niemal zupełnie. A przecież to właśnie sny zdają się oferować najlepszą możliwość wejrzenia w życie wewnętrzne ocalałych. Sny mogą odsłonić prawdę, która pozostaje nierozpoznana i niepojęta przez samych śniących.
W książce autor opisuje marzenia senne tych, którzy przeżyli obóz koncentracyjny w Oświęcimiu z nadzieją, że pozwoli ona spojrzeć na ich doświadczenia z nowej, nieznanej dotąd perspektywy.