Komunizm walcząc z religią ustanawiał jej namiastki. Kult wodza i świeckie święta miały zastąpić kultywowane od wieków tradycje. Organizowanie pochodów i akademii czy stawianie pomników stały się elementem procesu przymusowego zeświedczania komunistycznego społeczeństwa. W tle tego procesu trwała wciąż bezpardonowa walka z religią i ze strukturami Kościoła.

Przedstawiona w książce analiza rytuałów świątecznych, ustanowionych w Polse przez państwo komunistyczne, oparta została na trzech rodzajach źródeł. Wśród dokumentów w najwiekszym stopniu wykorzystano akta Komitetu Centralnego PZPR oraz (na wybranych przykładach) struktur wojewódzkich, miejskich i zakładowych PPR/PZPR. Wykorzystano także archiwa Ministerstwa Informacji i Propagandy, Związku Młodzieży Polskiej, Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym oraz V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów. Uwzględniono również materiały Ministerstwa Administracji Publicznej, Urzędu Rady Ministrów oraz Centralnej Rady Związków Zawodowych. Autor korzystał również z akt Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i komendy Głównej Milicji Obywatelskiej, znajdujących się w zasobie Instytutu Pamięci Narodowej.