Książka stanowi próbę opisania współczesnej poezji kobiet na przestrzeni ostatniego stulecia ze szczególnym uwzględnieniem problematyki cielesności, metafizyczności i codzienności. Wśród bohaterek ujęć panoramicznych oraz zbliżeń interpretacyjnych znajdują się m.in. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Ludmiła Marjańska, Wisława Szymborska, Krystyna Miłobędzka, Halina Poświatowska, Bogusława Latawiec, Ewa Lipska, Krystyna Dąbrowska, Justyna Bargielska czy Kira Pietrek. Nie niwelując różnic między pisarkami, wynikających z ich odmiennej historycznoliterackiej i pokoleniowej przynależności, osobnych biografii i indywidualnych poetyk, autorka poszukuje w omawianej twórczości punktów wspólnych oraz powtarzających się tendencji. Ważną i inspiracyjną rolę pełni w wierszach kobiet zwłaszcza soma, służąca wszak do mówienia nie o ciele samym, lecz o kondycji (kobiecego) podmiotu, który zapisuje swe doświadczenia, stawia pytania tożsamościowe i epistemologiczne. Osobne miejsce zajmuje również rekonstruowany i wyróżniający pisanie kobiet wątek tekstylny (motyw sukni), angażujący tę poezję w doczesność oraz otwierający na perspektywę metafizyczną.